--------> Marko, je roept herinneringen op van uit krochten.

:) de spontane kunstschilder hier zien staan en je regels lezend wakkert weemoed aan.
Je eerste strofe is heel sterk.
De bewust geplaatste witregel geeft voldoende rust om wat volgt te begrijpen.

van je gedicht moet ik een traan weg slikken.
Het is zo ik deze ervaar , een rakend stukje werk.
Roept veel op aan herinneringen.


Herinnert me ook aan een oud gedicht .
Ik droeg het zo'n vier jaar geleden ooit op een podium voor.
Als dank voor de plaatsing van deze van jou deel ik dat oudje even met je.

Schilderen en poëzie maakt van jou een dubbeltalent Marko. Dat bedoel ik als compliment met woorden schilder je ook
beeldend en helder daar hou ik van.
Wens je hier succes. Je was een tijd weg van dichttalent als schrijver goed je werk hier weer te kunnen lezen Marko.Je weeft taal.Roept gedachten en herinneringen op om taal te ervaren en laat me denken. denken aan de regel die je ooit zei: ja wat is leven en wat beweegt dichters.Vond het een wereldzin.Tja wat.
Als dank,
een van uit de oude stapel.



Zonder te zwaar te kleven
wat behelst ambachtelijk weven

kunnen we echt nog spontaan
uitgetogen taal stoelen
zonder te veel aarde om te woelen.

Wellicht schilderen wat elders over steppen ruist
of in de Betuwe uit een boomgaard stuift
woedde en voedde.

Kunnen we
onverplicht streven naar een bepaald evenwicht
wegen wat zonk of naar glorie blonk.

zeggen wat is van tranen
van smeltwater of andere onderdanen.

Is er in leven niets echt te bewijzen
vreugde stijgt dagelijks ten top
bij het minste geringste
hoezee hou van mij en dij

Wat is elastisch gebuik of volksgebruik
voor de een warme das voor de andere strop
net of net als bij vlotte witte vloeden op zee
hijst men wimpels
net als leven is top
handen reikend naar wolken op.

kunnen we vergankelijkheid
het echtere uit deinende kruinen
gedurende in een wandeling in de duinen
leven en herinneringen echt nog spontaan
net als van ouds uitgetogen taal stoelen
zonder te veel aarde om te woelen.

Burgerlijkheid en snoeven beproeven
zonder anderen nodeloos af te troeven.
zonder te zwaar als lood te kleven
wat behelst een wens gegeven uit leven.